اثر ۱۹ هفته تمرین های بدنی بر مقاومت انسولینی و پروتئین واکنش گر c با حساسیت بالا در زنان چاق و غیر چاق
نویسندگان
چکیده
مقدمه: تمرین های بدنی منظم در بهبود اختلالات متابولیک، بیماریهای قلبی ـ عروقی و شاخصهای التهابی نقش موثری دارد. در پژوهش حاضر اثر 19 هفته برنامه ی تمرینی بر پروتئین واکنش گر c با حساسیت بالا (hs-crp) و مقاومت انسولینی زنان چاق و غیر چاق میان سال بررسی گردید. مواد و روش ها: 24 زن میان سال غیرفعال با میانگین و انحراف معیار سن 6/10 ± 3/43 سال بهطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. آزمودنیها به دو گروه مساوی چاق (کیلوگرم بر مترمربع 8/4±7/32=نمایه ی توده ی بدن) و غیر چاق (کیلوگرم بر مترمربع 3/1±3/24=نمایه ی توده ی بدن) تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی شامل 19 هفته تمرین های بدنی هوازی و مقاومتی بود که آزمودنی ها 3 جلسه در هفته با شدت 80-60% بیشینه ضربان قلب و در هر جلسه بین 75-60 دقیقه اجرا می کردند. یافتهها: پس از 19 هفته، نمایه ی توده ی بدن، درصد چربی بدن و سطح hs-crp سرم در هر دو گروه کاهش و بیشینه اکسیژن مصرفی افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0>p) و این کاهش در گروه چاق نسبت به غیر چاق قابل توجهتر بود. شاخص مقاومت انسولینی به طور معنیداری در هر دو گروه کاهش یافته بود (05/0>p). تغییر معنی داری در مقدار wbc، کلسترول ـ hdl و کلسترول ـ ldl دو گروه دیده نشد. نتیجهگیری: به طور کلی می توان عنوان نمود تغییرات مشاهده شده در مقاومت انسولینی و hs-crp، به احتمال زیاد به دلیل بهبود ترکیب بدن، زمان نسبی طولانی تمرین ها و ویژگی ضد التهابی فعالیت بدنی منظم بوده است.
منابع مشابه
اثر 19 هفته تمرینهای بدنی بر مقاومت انسولینی و پروتئین واکنشگر C با حساسیت بالا در زنان چاق و غیر چاق
مقدمه: تمرینهای بدنی منظم در بهبود اختلالات متابولیک، بیماریهای قلبی ـ عروقی و شاخصهای التهابی نقش موثری دارد. در پژوهش حاضر اثر 19 هفته برنامهی تمرینی بر پروتئین واکنشگر C با حساسیت بالا (hs-CRP) و مقاومت انسولینی زنان چاق و غیر چاق میانسال بررسی گردید. مواد و روشها: 24 زن میانسال غیرفعال با میانگین و انحراف معیار سن 6/10 ± 3/43 سال بهطور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. آزمودن...
متن کاملتأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر سطوح پلاسمایی واسپین و پروتئین واکنشگر C با حساسیت بالا در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق
زمینه و هدف: واسپین مولکولی از خانواده آدیپوکینها میباشد و hs-CRP، حساسترین شاخص التهابی پیشگوییکننده بیماریهای قلبی - عروقی است. هدف از تحقیق حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی واسپین، hs-CRP و برخی متغیرهای آنتروپومتریکی در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون، 22 دانشجوی غیرفعال (با شاخص توده بدنی بالا...
متن کاملاثر دوازده هفته تمرینات ترکیبی بر اپلین پلاسما و مقاومت انسولینی زنان نسبتاً چاق
اپلین، ادیپوکاینی جدید است که مهمترین نقش فیزیولوژیکی آن، تعامل مستقیم با هورمون انسولین است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثر دوازده هفته تمرینات ترکیبی بر اپلین پلاسما و مقاومت انسولینی زنان نسبتاً چاق بود. بدین منظور، چهل دانشجو با BMI بیش از 25 و غیرورزشکار، بهصورت تصادفی از بین بیش از چهارصد دانشجوی واجد شرایط، پس از تکمیل رضایتنامه و پرسشنامۀ سلامت جسمانی و فعالیت بدنی انتخاب و بهوسیلۀ ج...
متن کاملبررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دیابتی
زمینه و هدف: بسیاری از گزارشها، رابطهای قوی بین سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را تأیید کردهاند. از آنجا که اخیراً نشان داده شده است که آدیپسین ممکن است که با اختلالات متابولیکی در ارتباط باشد، از اینرو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دارای دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: از میان زنان مبتلا به دیابت نوع ...
متن کاملاثر ترکیب های ایزوکالریک تمرین ورزشی و محدودیت کالری بر حساسیت انسولینی موشهای صحرایی نر چاق
مقدمه: چاقی به دنبال بیتحرکی و مصرف غذای پرکالری پدید میآید و حساسیت انسولینی را کاهش میدهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ترکیبهای ایزوکالری، تمرین ورزشی و محدودیت کالری بر حساسیت انسولینی موشهای چاق بود. مواد و روشها: ۵۶ سر موش صحرایی نر بالغ با میانگین وزنی۱۹۰ گرم به طور تصادفی به دو گروه سالم (۸ سر) و چاق (۴۸ سر) تقسیم شدند. گروه چاق و سالم از غذای خشک فشرده با چربی بالا و استاند...
متن کاملاثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن بود. موادّ و روشها: 16 زن دارای اضافه وزن (وزن 28/2±19/73 کیلوگرم، سن 66/3±38/39 سال، قد 04/0±61/1 متر و شاخص تودهی بدنی 36/4±19/28 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروههای کنترل و تمرین تقسیم شدند. خونگیری 48 ساعت قبل از پیش...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایرانجلد ۱۴، شماره ۵، صفحات ۴۳۷-۴۴۴
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023